GÂVURDAĞI’M

GÂVURDAĞI’M

*

SÜLEYMAN YAĞIZ

*

gönül dağım, gâvurdağı’m

gâvurdağı’m, gönül bağım

gazel oldu fidan çağım

(geldi geçti gençlik çağım)

sana mihman olamadım

 

hâyâl ederdim başını

“kaynak”ların akışını

yücelerden bakışını

sana mihman olamadım

 

türkülerinle büyüdüm

özledikçe söyler idim

bir gün ermek ister idim

sana mihman olamadım

 

bozlağımsın, barağımsın

kandilimsin, çerağımsın

“ezeli”den merağımsın

sana mihman olamadım

 

padişahın, paşaların

vurulan silahşorların

mekânıydın avşarlar’ın

sana mihman olamadım

 

iskân fermanı verenin

ören edilen yörenin

daim tutardı boranın

sana mihman olamadım

 

eteğinde köylerim var

bağlarım bahçelerim var

bir de can islâhiye’m var

sana mihman olamadım

 

on döndürde çıktım yola

manisa’da (*) verdim mola

gurbetle girdim kolkola

sana mihman olamadım

 

yaş geldi yetmişi aştı

bu hasret yaramı deşti

süleyman’ın keyfi kaçtı

sana mihman olamadım

 

gâvurdağım, dert ortağım

tütmüyor artık ocağım

bilmem ne gün geleceğim

sana mihman olamadım

 

ADSIZ adınla anılır

bir GÂVURDAĞLI bilinir

gün gelir o da silinir

sana mihman olamadım

——

(*) İlk gurbet yerim, 1964 yılında liseyi okumak için gittiğim Manisa’dır.

——

İstanbul, 5 Eylül 2021